gemeente.jpg

In 1995 heeft de kerkenraad een oproep gedaan aan gemeenteleden om te komen met ideeën voor een ontwerp van een kerkzegel. Tot dusver had Wapenveld, in tegenstelling tot veel andere Hervormde gemeenten, geen kerkzegel.
Twee gemeenteleden hebben samen een kerkzegel ontworpen. Van oud-predikant Ds. C. van Sliedregt (1977-1981 in Wapenveld) kwam desgevraagd het idee om een lam op het kerkzegel af te beelden.

Begin 1996 is het zegel door de Kerkenraad vastgesteld en is het akkoord bevonden door de Commissie voor de Archieven van de Nederlandse Hervormde Kerk.

Bij het ontwerpen van het zegel is rekening gehouden met de richtlijnen van de Commissie voor de Archieven van de Nederlandse Hervormde Kerk.
In die richtlijnen staat bijvoorbeeld dat een kerkzegel het karakter moet dragen van de kerkelijke gemeente, dat wil zeggen dat het zegel dient te wijzen op Christus, Zijn Woord, Zijn sacramenten, Zijn Kerk.
Een kerkzegel dient, zo mogelijk, in verband gebracht te worden met de historie van de plaatselijke gemeente en met het eigene van de gemeente.

Wat is een kerkzegelkerkzegel3
Een kerkzegel is van oorsprong een zegelstempel, dat door een kerkelijke gemeente gebruikt werd voor het maken van een lakzegel op officiële stukken, akten, brieven en dergelijke. Tegenwoordig zou men een kerkzegel een vignet noemen, een beeldmerk waarmee een instantie zich naar buiten presenteert. Vroeger had een kerkzegel echter een veel belangrijker betekenis. Het was het waarmerk, de ‘echtheidsgarantie’ van officiële documenten.

In navolging van kloosters, burgerlijke gemeenten e.d. hebben ook de protestantse kerken kort na de Reformatie het gebruik van zegels ingevoerd. De Synode van Dordrecht van 1573 stelde het hebben van een kerkzegel verplicht. Die verplichting is al lang niet meer van kracht. Toch gebruiken veel gemeenten een kerkzegel. Als vignet, als teken van herkenning.

Maar toch is een kerkzegel méér dan een vignet, zoals andere instanties en bedrijven een vignet hebben. Als het goed is, gaat van een kerkzegel een getuigenis uit. Het geeft aan wat het Fundament van de Gemeente is. Het geeft aan waar het in de Gemeente om gaat.

Omschrijving
Hieronder volgt een omschrijving van het kerkzegel.De tekst op de buitenrand geeft aan dat dit het kerkzegel van de Hervormde Gemeente te Wapenveld is.

De tekst op de binnenrand, ‘Eén ding heb ik van den HEERE begeerd’, bestaat uit de beginwoorden van Psalm 27: 4 (‘Eén ding heb ik van den HEERE begeerd, dat zal ik zoeken: dat ik al de dagen mijns levens mocht wonen in het huis des HEEREN, om de liefelijkheid des HEEREN te aanschouwen, en te onderzoeken in Zijn tempel’). (Herziene Statenvertaling: Eén ding heb ik van de HEERE verlangd, dát zal ik zoeken: dat ik wonen mag in het huis van de HEERE, al de dagen van mijn leven, om de lieflijkheid van de HEERE te aanschouwen en te onderzoeken in Zijn tempel.)

Met deze tekst is in de kerkdienst op 7 mei 1843, die geleid werd door Ds. A. van Marle van Heerde, het eerste kerkgebouw van de Hervormde Gemeente te Wapenveld in gebruik genomen.
Deze tekst stond ook centraal in de herdenkingsdienst op zondag 2 mei 1993 ter gelegenheid van het 150-jarig bestaan van de Hervormde Gemeente te Wapenveld. Deze dienst werd geleid door Ds. C. van Sliedregt.

Het zegel toont het hart van wat de gelovige in het huis van de HEERE zoekt, namelijk Christus, het Lam dat voor ons geslacht is, als Overwinnaar op de troon: kruis en kroon in een hemels troongezicht.

De afbeelding van het zegel heeft met name betrekking op Openbaring 22.
Centraal staat het Lam, staande op de troon (Openbaring 22: 1, zie bijvoorbeeld ook Openbaring 5: 6).

Van onder de troon stroomt water (‘En hij liet mij een zuivere rivier zien, van het water des levens, helder als kristal, die uit de troon van God en van het Lam kwam.’ (Openbaring 22: 1, zie ook Ezechiël 47: 1 en Zacharia 14: 8)). ‘En laat hij die dorst heeft, komen; en laat hij die wil, het water des levens nemen, voor niets.’ (Openbaring 22: 17, zie ook Johannes 4: 14 en Johannes 7: 37 en 38).

Aan weerszijden van die rivier is een olijftak met zes bladeren (= samen 12 ‘maanden’) en een vrucht (een olijf) afgebeeld, ‘… en aan de ene en de andere zijde van de rivier bevond zich de Boom des levens, die twaalf vruchten voortbrengt – van maand tot maand geeft Hij Zijn vrucht. En de bladeren van de boom zijn tot genezing van de heidenvolken.’ (Openbaring 22: 2, zie ook vers 14 en Openbaring 2: 7 en Zacharia 4).

Het motief op de troon wordt gevormd door de letters α en Ω. ‘Ik ben de Alfa, en de Omega, het Begin en het Einde, de Eerste en de Laatste.’ (Openbaring 22: 13, zie ook Openbaring 1: 8 en 21: 6).
Door de bewerkte achtergrond licht het Lam met de kroon als het ware op uit de afbeelding. Hierdoor wordt direct de meeste aandacht op het Lam gevestigd (zie bijvoorbeeld ook Openbaring 21: 23-25, Openbaring 22: 5, Psalm 27: 1, Johannes 8: 12).

De troon is voorzien van een kroon, symbool van Christus als Overwinnaar (Openbaring 6: 2), dit in scherpe tegenstelling tot de doornenkroon. De kroon is het symbool van Christus als Koning der koningen, als ‘... onze eeuwige Koning, Die ons met Zijn Woord en Geest regeert, en ons bij de verworven verlossing beschut en behoudt.’ (Antwoord 31 van de Heidelbergse Catechismus).

Rond de troon is een regenboog (Openbaring 4: 3), teken van Gods verbond en trouw.
Het Lam vertoont een wond, als symbool van Zijn dood (‘... stond een Lam als geslacht, ...’ (Openbaring 5: 6)). Dit is de kern van het Evangelie: het bloed van het Offerlam (Christus), dat verzoening aanbrengt tussen God en mensen.

In het nieuwe Jeruzalem zal geen tempel (= huis des HEEREN) zijn: ‘... Ik zag geen tempel in haar, want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam.’ (Openbaring 21: 22)

Dit is feitelijk de rijke vervulling van Psalm 27: 4.
Hier mag de Gemeente, de Bruidsgemeente, naar toe leven.
Maranatha!

Historische aspecten
Zoals hiervoor is aangegeven, dient een kerkzegel, zo mogelijk, in verband gebracht te worden met de historie van de plaatselijke gemeente en brengt het haar eigene tot uitdrukking.
De tekst uit Psalm 27: 4 is gekozen als randtekst omdat dit Schriftgedeelte bij de ingebruikname van de eerste kerk op 7 mei 1843 centraal stond. Bij deze tekst is de Bijbel in de nieuwe kerk en in de nieuwe Gemeente voor het eerst geopend.

Plaatselijke aspecten
Hoewel van een heel andere orde, is er ook een duidelijk verband tussen de afbeelding van het kerkzegel en een aantal plaatselijke kenmerken van Wapenveld.
Het woorddeel ‘Wapen’ in Wapenveld heeft in de oorspronkelijke betekenis betrekking op ‘water’. Het heeft dus niets te maken met wat wij tegenwoordig onder ‘wapen’ verstaan. Wapenveld ligt aan de rivier de IJssel. (rivier, water)
Vroeger kwamen schapen in een agrarisch dorp als Wapenveld in grote aantallen voor. Maar ook nu nog zijn er heel wat. Het belang van de schapenhouderij ter plaatse komt ook duidelijk tot uitdrukking in het wapen van de burgerlijke gemeente Heerde - waartoe Wapenveld behoort - dat onder andere twee schapenkoppen vertoont. Het gemeentewapen dateert van 1869. (schaap, lam)
Als Veluws dorp heeft Wapenveld een groot bosgebied. (bomen)

Het feit dat Wapenveld in 1843 een kerk en een zelfstandige kerkelijke gemeente kreeg, betekende dat Wapenveld bij Koninklijk besluit werd verheven van buurtschap tot dorp.

Gebruik
Het kerkzegel wordt afgedrukt op briefpapier van de kerkenraad, diaconie en kerkrentmeesters, op enveloppen, en verder op verschillende publicaties die uitgaan van de Hervormde Gemeente te Wapenveld. Ook is in de collectevazen voor de avondmaalscollecte de afbeelding van het kerkzegel gegraveerd.

Als beeldmerk, als teken van herkenning.

Maar bovenal als getuigenis van het Fundament waarop de Gemeente van Christus gebouwd is.